Η Κομισιόν προχωρά σε μέτρα για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης στην ΕΕ, εστιάζοντας στις βραχυπρόθεσμες μισθώσεις. Η στεγαστική κρίση αναδείχθηκε ως ένα από τα πιο καίρια ζητήματα διαβίωσης στην Ευρώπη, με τα δεδομένα να είναι αμείλικτα. Μεταξύ 2010 και 2023, οι τιμές των κατοικιών στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 48% και τα ενοίκια κατά 22%, σε μία περίοδο όπου ο πληθωρισμός ανήλθε κατά 36%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Ορισμένες χώρες, όπως η Εσθονία, υπήρξαν ακόμα πιο θύματα της κρίσης, με τις τιμές των ενοικίων να σημειώνουν αύξηση 211% κατά την ίδια χρονική περίοδο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, σχεδόν το 9% του πληθυσμού της ΕΕ θα δαπανούσε το 40% ή περισσότερο του διαθέσιμου εισοδήματός του για στέγαση, με την κατάσταση να είναι ιδιαιτέρως σοβαρή στην Ελλάδα, όπου το ποσοστό αυτό φτάνει το 29%.
Αν και οι Βρυξέλλες δεν έχουν ακόμα καταφέρει να εφαρμόσουν κρίσιμες πολιτικές που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τη στεγαστική κρίση, η Κομισιόν ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα λάβει μέτρα για την αντιμετώπισή της. Ο επίτροπος Νταν Γιόργκενσεν δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είναι έτοιμη να προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές το Δεκέμβριο. Ο Γιόργκενσεν τόνισε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα του προβλήματος, προειδοποιώντας ότι η αδράνεια μπορεί να ενισχύσει τους αντιευρωπαίους λαϊκιστές.
Η Κομισιόν προγραμματίζει να επικεντρωθεί στις βραχυπρόθεσμες μισθώσεις, οι οποίες έχουν καταγγελθεί για την αύξηση των ενοικίων και την απομάκρυνση των ντόπιων από ιστορικές περιοχές. Ο Γιόργκενσεν, χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένες πλατφόρμες, επισήμανε ότι η δημιουργία κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αναγκαία. Ο επίτροπος ανέφερε ότι το σχέδιο προσιτής στέγασης της ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπίσει και το ζήτημα της στέγης ως εμπορεύματος, τονίζοντας την ανάγκη για κοινωνική ευθύνη στην αγορά κατοικίας.
Οι αντιδράσεις από τους φορείς που αγωνίζονται για το δικαίωμα στη στέγη δείχνουν ότι υπάρχουν αμφιβολίες για την κατεύθυνση των προτάσεων του Ευρωπαϊκού Σχεδίου για την Προσιτή Στέγαση. Οι επικριτές προειδοποιούν ότι, χωρίς κατάλληλο δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, υπάρχει ο κίνδυνος περαιτέρω απορρύθμισης της αγοράς κατοικίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
