Αναλύουμε την κρίση στα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας και τις επιπτώσεις της διάβρωσης της αλληλεγγύης. Στην καρδιά της κοινωνικής κρίσης εντοπίζεται η υγεία, και η διάβρωση της αλληλεγγύης είναι πιο ορατή από ποτέ στον τομέα αυτό. Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που συνδυάζει τα ατομικά δικαιώματα με τη συλλογική ευθύνη, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ακεραιότητα του κοινωνικού ιστού.
Ωστόσο, η αυξανόμενη δυσπιστία προς τους θεσμούς έχει αφήσει πολλούς πολίτες χωρίς προστασία, με την εμπιστοσύνη στο δημόσιο σύστημα υγείας να μειώνεται συνεχώς, ενώ τα συστήματα αυτά που στο παρελθόν θεωρούνταν συλλογικά αγαθά, πλέον αντιμετωπίζονται ως οικονομικό βάρος. Η μετατόπιση αυτή στην αντίληψη και την πολιτική επηρεάζει την ατομική ευημερία και τη συνοχή των κοινωνιών στην Ευρώπη. Η πανδημία COVID-19 μπορεί να είχε προσωρινά ενισχύσει την αλληλεγγύη, αλλά οι γεωπολιτικές εντάσεις και η εστίαση στην οικονομική ανταγωνιστικότητα αποσπούν πλέον την προσοχή από την υγεία.
Η υγειονομική περίθαλψη πρέπει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην αποκατάσταση της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις ανισότητες και να προάγει τη μακροπρόθεσμη κοινωνική σταθερότητα. Επίσης, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι η υγεία θα πρέπει να θεωρείται στρατηγική επένδυση στην ανθεκτικότητα της Ευρώπης, αντί να αντιμετωπίζεται απλώς ως κόστος.
Τα συμπεράσματα που προέκυψαν από το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Υγείας Gastein 2025, το οποίο διεξήχθη στην Αυστρία, επισημαίνουν τη σημασία της υγειονομικής ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, αναγνωρίζοντας ότι η υγεία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά θεμελιώδης παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
