Μια κινητοποίηση διαμαρτυρίας με πορεία έχει προγραμματιστεί για σήμερα το απόγευμα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα, η συγκέντρωση προγραμματίζεται για τις 18:30 στο Άγαλμα Βενιζέλου, και ακολούθως θα πραγματοποιηθεί πορεία. Η πρωτοβουλία αυτή διοργανώνεται από τον Ανοιχτό Συντονισμό Θεσσαλονίκης με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Τρανς Θυμάτων.
Αναλυτικά, σε ανακοίνωσή του ο Ανοιχτός Συντονισμός Θεσσαλονίκης για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Τρανς Θυμάτων, αναφέρει:
Κάθε χρόνο, στις 20 Νοεμβρίου, από το 1999 θυμόμαστε και τιμούμε τις ζωές που χάθηκαν. Η Rita Hester, μια μαύρη τρανς γυναίκα, δολοφονήθηκε στο σπίτι της στη Μασαχουσέτη το 1998. Η δολοφονία της, που έμεινε ατιμώρητη, συγκλόνισε την τρανς κοινότητα και αποτέλεσε την αφορμή για τη δημιουργία της Ημέρας Μνήμης Τρανς Θυμάτων. Από τότε, κάθε χρόνο, μετριόμαστε και είμαστε λιγότερα. Από τον Οκτώβριο του 2024 μέχρι σήμερα, 281 τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα δεν είναι μαζί μας. Χάνουμε τρανς ανθρώπους, που δολοφονήθηκαν λόγω τρανσφοβικού μίσους. Χάνουμε τρανς ανθρώπους, που δεν άντεξαν να ζουν σε μια κοινωνία που τους απορρίπτει, τα περιθωριοποιεί και τις πληγώνει καθημερινά.
Ακόμα είναι νωπές στις μνήμες μας οι αποτρόπαιες δολοφονίες ατόμων, που δεν χωρούσαν στα στενά όρια της ετεροκανονικότητας, όπως αυτές της Ζάκι, της Δημήτρης της Λέσβου και της Άννας, αλλά και πολλών ακόμα, που το όνομα τους δεν δημοσιεύτηκε ποτέ, αλλά καταγράφηκε ως ένα απλό νούμερο.
Ωστόσο, ακόμη και για όσα από εμάς κατάφεραν να επιβιώσουν, η καθημερινότητα παραμένει γεμάτη εμπόδια. Δίνουμε συνεχή μάχη για την ασφάλειά μας, για την εξασφάλιση εργασίας και στέγης, για την κάλυψη των βασικών βιοτικών μας αναγκών, ενώ η διαρκώς αυξανόμενη ακρίβεια καθιστά τον αγώνα για επιβίωση ακόμη πιο επώδυνο. Κινούμαστε σε έναν κόσμο που συχνά μας αγνοεί ή μας διώκει. Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωπα με την τρανσφοβία και την ελάχιστη έως ανύπαρκτη πρόσβαση σε ήδη υποβαθμισμένες δημόσιες υπηρεσίες υγείας και φυλομετάβασης, οι οποίες όλο και περισσότερο ιδιωτικοποιούνται. Πολλές φορές αναγκαζόμαστε να επιδεικνύουμε ταυτότητες που δεν αντανακλούν το ποια είμαστε, καθώς η διαδικασία αλλαγής των εγγράφων μας είναι δαπανηρή και περίπλοκη, ενώ για ορισμένες ταυτότητες φύλου δεν υπάρχει καν νομική αναγνώριση (μη δυαδικές ταυτότητες).
Τα περιστατικά αυτά δεν συντελούνται σε κενό χρόνο. Πάνε χέρι-χέρι με τη συστημική βία που δεχόμαστε σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Σε ένα σύστημα που αγωνιά να ξεπεράσει την κρίση του σπέρνοντας πολέμους, αυταρχισμό και στυγνή εκμετάλλευση των καταπιεσμένων, η πατριαρχία αναπαράγεται και εντείνεται. Τον τελευταίο χρόνο, η παγκόσμια ακροδεξιά και το κυρίαρχο σύστημα έχουν εντείνει τη στοχοποίηση των τρανς δικαιωμάτων, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την αύξηση των τρανσφοβικών επιθέσεων και δολοφονιών. Η επανεκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ αποτέλεσε αφετηρία για μια σειρά κυβερνήσεων ανά τον κόσμο να ενσωματώσουν ή να ενισχύσουν τρανσφοβικές πολιτικές. Παράλληλα, ακόμη και θεσμοί που υποτίθεται ότι λειτουργούν ανεξάρτητα, όπως η «δικαιοσύνη», άρχισαν να εκδίδουν αποφάσεις, που αναπαράγουν την τρανσφοβία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας, το οποίο έκρινε ότι γυναίκες θεωρούνται μόνο οι cis γυναίκες, αποκλείοντας έτσι τις τρανς γυναίκες από τη νομική αναγνώριση του φύλου τους. Οι διεθνείς εξελίξεις προκάλεσαν αλυσιδωτές δηλώσεις και στην Ελλάδα. Από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξαγγέλλει ότι τα φύλα είναι δύο. Ο Υπουργός Υγείας δηλώνει δημόσια ότι «τα τρανς άτομα είναι ‘οι τελευταίοι άνθρωποι’ σε αυτή την χώρα» (με αφορμή το περιστατικό μιας τρανς γυναίκας, που επιθυμούσε να προβεί σε εξέταση προστάτη σε δημόσιο νοσοκομείο). Η ευρωβουλεύτρια Ελεωνόρα Μελέτη, προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού, στρέφεται ενάντια στα δικαιώματα των τρανς ατόμων με ομιλία της μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, ενώ σε δημόσια ανάρτηση στο fb προφίλ της κάνει «αστειάκια» σε βάρος του δικαιώματος στον αυτοπροσδιορισμό υποτιμώντας την ίδια την ύπαρξή μας.
Καταλυτικό ρόλο στην περαιτέρω περιθωριοποίηση των αιτημάτων μας διαδραματίζει και η επιρροή των διεθνών TERF κινημάτων (Trans Exclusionary Radical Feminists). Οι TERFs, που συνήθως αυτοπροσδιορίζονται ως gender critical ή «επικριτές του κοινωνικού φύλου», αρνούνται να αναγνωρίσουν τις τρανς γυναίκες ως γυναίκες, ακυρώνοντας έτσι συνολικά τις τρανς ταυτότητες. Την ίδια στιγμή, προβάλλονται ως «νηφάλιες» υπερασπίστριες της έμφυλης ισότητας και θεωρούν ότι έχουν το προνόμιο να ορίζουν τι ανήκει στον αγώνα και τι όχι, σε αντιδιαστολή με τον συμπεριληπτικό προς τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ ζητήματα φεμινισμό, ο οποίος συχνά στιγματίζεται ως «υστερικός». Δυστυχώς και στην Ελλάδα μέσα στο 2025 στελέχη μιας φεμινιστικής ομάδας, του Μωβ, εξέφρασαν επιθετικό κακοποιητικό terf λόγο προκαλώντας την αυτονόητη αντίδραση πολλών τρανς ατόμων και ευρύτερα του λοατκια+ κινήματος. Για τον Συντονισμό μας, η απομόνωση αυτών των «απόψεων» πρέπει να γίνει με την όλο και πιο οργανική ένταξη του τρανς κινήματος ως ενός τμήματος του ευρύτερου κινήματος για την κοινωνική απελευθέρωση.
Απέναντι σε μια κανονικότητα που θεμελιώνεται στο πατριαρχικό, ομοτρανσφοβικό και μισανθρωπικό μίσος, αντιπαραθέτουμε έναν άλλο κόσμο. Έναν κόσμο συντροφικότητας, ισότητας και αλληλεγγύης. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, να αγωνιζόμαστε και να υπερασπιζόμαστε κάθε ύπαρξη, που το βαθιά σαπισμένο σύστημα επιχειρεί να κάνει αόρατη ή να συντρίψει. Τα τρανς, τα ίντερσεξ, τα φυλοδιαφορετικά και όλα τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα. Τις μετανάστριες, τους πρόσφυγες, τις Ρομνιές. Τα αδέλφια μας στην Παλαιστίνη, ενάντια στο pinkwashing του Ισραήλ.
Απέναντι στην τρανσφοβία που επιβάλλει την κανονικότητα της βίας και του αποκλεισμού, εμείς προτάσσουμε την οργανωμένη συλλογική δράση, τη δύναμη των κινημάτων και των κοινοτήτων μας. Διεκδικούμε έναν κόσμο, όπου ο αυτοπροσδιορισμός κάθε ατόμου θα αναγνωρίζεται χωρίς δικαστικές ή ιατρικές διαδικασίες και προϋποθέσεις, όπου οι μη δυαδικές ταυτότητες θα έχουν νομική υπόσταση, όπου οι υπηρεσίες υγείας θα είναι καθολικά προσβάσιμες, απεμφυλοποιημένες και δημόσιες, όπου η σεξεργασία θα αναγνωρίζεται ως εργασία και θα έχει νομική υπόσταση, όπου η γλώσσα του κράτους θα είναι ουδέτερη ως προς το φύλο και ο σεβασμός των αντωνυμιών αυτονόητος.
Με τους αγώνες μας, που ριζώνουν βαθιά στην ιστορία των τρανς αντιστάσεων. Από το Stonewall και την εξέγερση της Compton’s Cafeteria, μέχρι κάθε μικρή και μεγάλη μάχη για ορατότητα, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη συνεχίζουμε να κρατάμε ζωντανή τη φλόγα της ελευθερίας. Οι τρανς αγώνες είναι αγώνες ζωής, συλλογικότητας και απελευθέρωσης. Kουβαλούν τις φωνές όσων διεκδικούν το δικαίωμα να υπάρχουμε όπως είμαστε, χωρίς φόβο. Οι αγώνες μας θα συνεχίσουν να στέκονται απέναντι στην καταπίεση και να υπερασπίζονται τη ζωή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία όλων.
Τη φετινή 20η Νοέμβρη, αλλά και κάθε μέρα, διατρανώνουμε το αυτονόητο:
«Κάτω τα χέρια από το τρανς σώμα μας»
Πορεία την Πέμπτη 20/11
στις 18:30
στο Άγαλμα Βενιζέλου
Ανοιχτός Συντονισμός Θεσσαλονίκης
για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Τρανς Θυμάτων
