Γιώργος Φαρσακίδης, ένας εικαστικός που με τα έργα του τροφοδότησε το πνεύμα του Πολυτεχνείου, αναφέρθηκε στην αντίσταση κατά της δικτατορίας. Ζωγραφίζαμε, χαράζαμε, τυπώναμε κάρτες στον Άη Στράτη, και επί Χούντας αργότερα στη Γυάρο και Λέρο. Να μάθουν οι έξω ότι ζούμε και κρατάμε άπαρτο το αγωνιστικό μας χαράκωμα, έλεγε ο αείμνηστος Γιώργος Φαρσακίδης. Ο εικαστικός που οι αφίσες του κοσμούσαν τα δωμάτια των φοιτητών της γενιάς του Πολυτεχνείου, άφησε έντονο το αποτύπωμα της διαδρομής του στη ζωή.
Αυτοδίδακτος χαράκτης, ζωγράφος και λογοτέχνης, μετέδιδε τις ιδέες του από τα 16 χρόνια εγκλεισμού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων μέχρι το τέλος της ζωής του, το 2020. Ιδέες που μοιράζονταν με καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Κώστας Βάρναλης, οι οποίοι επηρεάστηκαν από το έργο του και την πίστη του στην τέχνη ως μέσο αντίστασης.
Ο Γιώργος Φαρσακίδης γεννήθηκε στην Οδησσό της Σοβιετικής Ένωσης το 1926. Ο πατέρας του, τιμημένος στην ΕΣΣΔ, ήταν πρωτοπόρος της σοσιαλιστικής εργασίας. Συγκλόνισε τη σκέψη του ότι το μεγάλο δίκιο είναι το δίκιο της επανάστασης. Υπό την πίεση του πολιτικού κλίματος, εγκαταστάθηκε στο Ντεπώ της Θεσσαλονίκης το 1934.
Μέσα από σκληρές εμπειρίες, όπως η αντίσταση και οι πολιτικές διώξεις, ο Φαρσακίδης συνέχισε να δημιουργεί και να προάγει την τέχνη. Αποτέλεσε έναν σημαντικό παρατηρητή της Ιστορίας και της ανθρώπινης ψυχολογίας, ενώ τα έργα του μας θυμίζουν τον αδιάκοπο αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη.
