Αναλύουμε την κληρονομιά του Κώστα Γεωργουσόπουλου και τη σημασία των καλλιτεχνών στη δημόσια ζωή. Ο εθνικός μας βίος και το δημόσιο ήθος δεν απειλούνται από τους καλλιτέχνες, όσο τολμηροί και αν είναι. Η ζωή του έθνους βρίσκεται πάντα σε κίνδυνο από πολιτικούς που θυσιάζουν τα αξιακά κληρονομήματα στο βωμό των σκοπιμοτήτων τους και της προσωπικής τους ανέλιξης. Ο Γ. Σεφέρης, στο συγκλονιστικό έργο του Τελευταίος Σταθμός, είχε προειδοποιήσει ότι η πολιτική ηγεσία της εποχής του είναι γεμάτη με ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες και με καριερίστες που προσπαθούν να επωφεληθούν όταν η φασαρία κοπάσει.
Ο μεγάλος ποιητής της Κύπρου, Κώστας Μόντης, εξέφρασε αυτή την ιδέα σε ένα εξαιρετικό του ποίημα, τονίζοντας πως οι γραφιάδες, ανεξαρτήτως αν κρατούν όπλο ή όχι, γνωρίζουν πού βρίσκονται τα αρτεσιανά ύδατα και οι δρόμοι που οδηγούν στη θάλασσα . Οι δημιουργοί του πολιτισμού, μέσω των έργων τους, διαθέτουν την ικανότητα να προσφέρουν ουσιαστική τροφή για τη σκέψη και την ψυχή.
Αναφορικά με την τέχνη, αυτή έχει μεγαλύτερη δύναμη από οποιοδήποτε οπλικό σύστημα. Όποιος υπηρετεί την τέχνη και αναλαμβάνει την ευθύνη των λόγων του, έχει φωνή ίση με εκείνη του εμπόρου, του πολιτικού και του στρατιώτη. Η τέχνη μας προσφέρει την ικανότητα να μετατρέπουμε τον τρόμο σε ρυθμό, κάτι που οι πολιτικοί συχνά δεν κατανοούν. Ας επιτραπεί στους δημιουργούς να διαμορφώνουν ελεύθερα το μέλλον μας.
Οι αναφορές στη δημιουργική κληρονομιά του τόπου μας περιλαμβάνουν κορυφαίους καλλιτέχνες όπως ο Σολωμός, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης και πολλοί άλλοι. Αυτοί οι καλλιτέχνες εξασφαλίζουν ότι η πολιτιστική μας κληρονομιά παραμένει ζωντανή, παρά τις προκλήσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε.
*Το παρόν δημοσίευμα είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Κώστα Γεωργουσόπουλου, μιας πολυσχιδούς πνευματικής προσωπικότητας που μας άφησε πρόσφατα.*
Πηγή περιεχομένου: in.gr