Η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 επηρεάζει πολιτιστικές παραγωγές, με την τέχνη να αναδεικνύει κοινωνικά ζητήματα. Η δεκαετία του 1930 καθορίστηκε από τη Μεγάλη Ύφεση, η οποία προήλθε από το χρηματιστηριακό κραχ του 1929, τη χειρότερη οικονομική κρίση που είχε βιώσει το αμερικανικό έθνος μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ενώ η αμερικανική κουλτούρα ήταν πάντα διαποτισμένη από ιδεολογία, η πολιτιστική παραγωγή της δεκαετίας του 1930 αντιπροσωπεύει ένα εξαιρετικό εύρος πολιτικών μηνυμάτων.
Στο αποκορύφωμα της ύφεσης, σχεδόν 13 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι, γεγονός που πυροδότησε ένα μαχητικό εργατικό κίνημα με επικεφαλής αριστερούς διοργανωτές. Καλλιτέχνες σε ολόκληρη τη χώρα έστρεψαν το βλέμμα τους στη δυσχερή θέση του προλεταριάτου και προσχώρησαν σε ακτιβιστικές ομάδες, που συνδέονταν με το Αμερικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (CPUSA).
Το Federal Art Project (FAP) παρείχε σε δεκάδες χιλιάδες καλλιτέχνες νέες ευκαιρίες, ενισχύοντας την πολιτική τους αποφασιστικότητα και τη δυνατότητα παραγωγής σημαίνοντος έργου. Η χαρακτική έγινε το μέσο επιλογής των ακτιβιστών καλλιτεχνών λόγω της ικανότητάς της να διαδίδει πολιτικά μηνύματα σε ευρύτερο κοινό. Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες και οι μαύροι καλλιτέχνες, το WPA πρόσφερε σημαντικές ευκαιρίες καλλιτεχνικής έκφρασης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η τέχνη εξελίχθηκε σε μέσο πολιτικής κριτικής και κοινωνικής ευαισθησίας, αντικατοπτρίζοντας τις προκλήσεις της εποχής.
