Η δημογραφική κατάσταση της Ελλάδας έως το 2050 αναδεικνύει σοβαρές προκλήσεις για την κοινωνία και την οικονομία. Προς τα πού κατευθύνεται η Ελλάδα αναφορικά με τον πληθυσμό της; Πόσοι θα είναι οι εργαζόμενοι, πόσοι οι συνταξιούχοι, και ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της αλλαγής στην κοινωνία και την οικονομία; Μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών επιδιώκει να απαντήσει σε αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα. Σύμφωνα με την έρευνα, παρατηρείται μια σημαντική αλλαγή στη σύνθεση του πληθυσμού. Οι άνθρωποι ηλικίας 20-64 ετών αναμένεται να μειωθούν σημαντικά μέχρι το 2050, ενώ οι πολίτες άνω των 65 ετών συνεχώς αυξάνονται.
Η αναμενόμενη μείωση του πληθυσμού στην παραγωγική ηλικία οφείλεται κυρίως στη συρρίκνωση της γονιμότητας. Οι γυναίκες που γεννήθηκαν στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες τεκνοποίησαν κατά μέσο όρο 2,2 παιδιά, ενώ οι γενιές που ακολούθησαν, όπως αυτές του 1960 και του 1985, είχαν σημαντική πτώση στη γονιμότητα, με τις τελευταίες να μην ξεπερνούν τα 1,5 παιδιά ανά γυναίκα. Αυτή η μείωση, που επιταχύνθηκε την τελευταία 15ετία, έχει ήδη οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού των 0-19 ετών, καθώς και των νεότερων παραγωγικών ηλικιών (20-44 ετών).
Αντίθετα, οι ηλικιωμένοι πληθυσμοί αυξάνονται, κυρίως λόγω της βελτίωσης της υγείας και της ιατρικής φροντίδας, με την εκτίμηση ότι το 2050 οι άνω των 65 ετών θα αποτελούν περισσότερο από το 1/3 του συνολικού πληθυσμού. Ταυτόχρονα, παρατηρείται το φαινόμενο του brain drain, καθώς πολλοί νέοι φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές ή εργασία, κάτι που δημιουργεί κενά σε διάφορους τομείς της αγοράς εργασίας.
Προβλέπεται ότι ο συνολικός πληθυσμός της χώρας θα μειωθεί κατά 1,3 έως 1,5 εκατομμύρια μέχρι το 2050, με τους περισσότερους που θα λείπουν να είναι σε παραγωγική ηλικία. Αυτό εγείρει σοβαρά ζητήματα για τη δυνατότητα στήριξης των συνταξιούχων από τους εργαζομένους, με την αναλογία να προβλέπεται να φτάσει το 1,1 εργαζόμενο ανά ηλικιωμένο.
Από την πλευρά των λύσεων, ο καθηγητής κ. Κοτζαμάνης προτείνει δύο βασικές στρατηγικές: την αύξηση της συμμετοχής στην εργασία, καθώς η Ελλάδα εμφανίζει χαμηλά ποσοστά απασχόλησης, και την προσέλκυση νέων μεταναστών, που θα μπορούσαν να αναστρέψουν την μείωση του πληθυσμού στην παραγωγική ηλικία. Το δημογραφικό πρόβλημα είναι, επομένως, πολύπλοκο και απαιτεί στοχευμένες πολιτικές, επενδύσεις στην εκπαίδευση και αποτελεσματική διαχείριση της μετανάστευσης.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
