Εξετάζουμε την επίδραση της άσκησης στην καταστολή της πείνας και τον έλεγχο του βάρους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Physiological Reports, οι πρωτεΐνες που σχετίζονται με την καταστολή της πείνας παρουσιάζουν αύξηση άμεσα μετά από μία ώρα μέτριας έντασης άσκησης σε άτομα με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία. Ταυτόχρονα, παρατηρήθηκε μείωση ενός ορμονικού παράγοντα που διεγείρει την όρεξη.
Η συγκεκριμένη μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Ιράν και περιλάμβανε έντεκα παχύσαρκους άνδρες, οι οποίοι ήταν μεταβολικά υγιείς, μη καπνιστές και δεν έπαιρναν φάρμακα. Όλοι οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε δύο τυχαία ελεγχόμενες δοκιμές διάρκειας τεσσάρων ωρών, στις οποίες περιλαμβάνονταν γεύματα και μετρήσεις. Μία από αυτές τις δοκιμές περιλάμβανε μία ώρα ποδηλασίας, ενώ η άλλη είχε μία περίοδο ξεκούρασης.
Η σχέση μεταξύ άσκησης και όρεξης είναι πολύπλοκη, με πολλές ορμονικές αλληλεπιδράσεις να εμπλέκονται. Αν και κάποια δεδομένα υποδηλώνουν ότι η καταστολή της όρεξης μπορεί να είναι λιγότερο έντονη σε άτομα με παχυσαρκία, άλλες μελέτες δείχνουν παρόμοιες αντιδράσεις και στα δύο φύλα. Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι η άσκηση μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον έλεγχο της όρεξης στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα βάρους, υπογραμμίζοντας τη σημασία μιας υγιούς διατροφής και τρόπου ζωής.
Η επίδραση της άσκησης στην όρεξη μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ειδικότερα, οι επιστήμονες από το University of Virginia διεξήγαγαν άλλη μελέτη, δημοσιευμένη στο Journal of the Endocrine Society, για να εξετάσουν την επίδραση διαφορετικών επιπέδων άσκησης στα επίπεδα της γκρελίνης, της ορμόνης της πείνας. Τα ευρήματά τους υποδεικνύουν ότι οι προπονήσεις υψηλής έντασης ενδέχεται να είναι πιο αποτελεσματικές στη μείωση της όρεξης σε σύγκριση με τη μέτρια άσκηση ή την αδράνεια.
Συμπερασματικά, η άσκηση φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει ως ένας προσωρινός μηχανισμός καταστολής της πείνας, προσφέροντας μια επιπλέον στρατηγική σε προγράμματα απώλειας ή διαχείρισης βάρους. Οι ερευνητές προτείνουν ότι η προσέγγιση της άσκησης θα πρέπει να προσαρμόζεται στους προσωπικούς στόχους του κάθε ατόμου, ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα αποτελέσματα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr