Σκιάθος: Μια γεύση από ένα διαφορετικό Πάσχα

Το Πάσχα στο όμορφο νησί του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και Αλέξανδρου Μωραϊτίδη έχει μια ατμόσφαιρα κατανυκτική.

Ρεπορτάζ: Κερασία Κοφινά

propoli

Μετά από δύο χρόνια καραντίνας και περιορισμών κατάφεραν οι κάτοικοι του νησιού, καθώς και αρκετοί τουρίστες, οι οποίοι έρχονται ειδικά γι’ αυτές τις μέρες του Πάσχα, να απολαύσουν τα ήθη και έθιμα του νησιού.

Λίγα λόγια για τα έθιμα του νησιού:

Μεγάλη Πέμπτη
Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης,  οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία για τη Θεία Κοινωνία, ενώ αμέσως μετά τη Λειτουργία οι γυναίκες του νησιού ξεκινούν το βάψιμο των κόκκινων αυγών, το ζύμωμα των τσουρεκιών και των κουλουριών. Τα παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας καλαμένιους σταυρούς στολισμένους με δενδρολίβανο, βιολέτες, τριαντάφυλλα, κρίνα, παπαρούνες και τραγουδούν τα κάλαντα.

Μεγάλη Παρασκευή
Τη Μεγάλη Παρασκευή,  οι γυναίκες και τα παιδιά του νησιού πηγαίνουν νωρίς το πρωί στην εκκλησία με καλάθια γεμάτα λουλούδια, για να στολίσουν τον επιτάφιο. Η μεγαλύτερη μέρα του πένθους που έχουμε στην Ορθοδοξία, εορτάζεται με ευλάβεια.

Η περιφορά του Επιταφίου στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας γίνεται περίπου στις 8 με 9 το βράδυ, ενώ αντιθέτως στον Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου (Παναγία Λιμνιά) και στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Τριών Ιεραρχών Σκιάθου  η περιφορά του επιταφίου γίνεται την ίδια ώρα, όπως ακριβώς και στο Άγιον Όρος, καθώς ξεκινά στη 01:00 μετά τα μεσάνυχτα η ακολουθία του επιταφίου, ενώ η έξοδος του επιταφίου αρχίζει στις 04:00 το πρωί.

Σε μια κατανυκτική και συγκινητική ατμόσφαιρα, η λιτανεία θα περάσει από όλα τα καλντερίμια της Χώρας, ανάμεσα από τα φωταγωγημένα σπίτια. Ένας τελάλης, ο «προεξάρχοντας», απαγγέλλει δυνατά τους θρηνητικούς ψαλμούς, ενώ οι ψάλτες και οι πιστοί ακολουθούν ψάλλοντας και κρατώντας τα αναμμένα τους κεριά. Όταν η λιτανεία θα επιστρέψει στην εκκλησία στις πεντέμιση το πρωί, όλοι θα σταθούν μπροστά στην κλειστή της πόρτα για την αναπαράσταση της Καθόδου του Κυρίου στον Άδη. «Άρατε Πύλας!» θα φωνάξει ο πρωτοπρεσβύτερος και θα σπρώξει δυνατά την πόρτα.

Μεγάλο Σάββατο
Το ξημέρωμα του Μεγάλου Σαββάτου βρίσκει τους πιστούς να επιστρέφουν στα σπίτια τους. Η Πρώτη Ανάσταση γίνεται σε λίγες ώρες και οι πιστοί πηγαίνουν και πάλι στην εκκλησία. Ο χαρμόσυνος ήχος από τις καμπάνες σε κάνουν να νιώθεις χαρά, ενώ ο ιερέας ραίνει τους πιστούς με φύλλα βάγιας, σύμβολο νίκης και θριάμβου.

Ο επιτάφιος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Τριών Ιεραρχών Σκιάθου

Ο επιτάφιος της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας Σκιάθου

Ο επιτάφιος του Ιερού Ναού Γεννήσεως της Θεοτόκου (Παναγία Λιμνιά)

Αλ. Παπαδιαμάντης από το διήγημα «Παιδική Πασχαλιά»

Στη μελαγχολική ατμόσφαιρα έρχεται να προστεθεί και ο πένθιμος χτύπος από τις καμπάνες των εκκλησιών. Το νησί είναι γεμάτο από λουλούδια λόγω της Άνοιξης, το απέραντο γαλάζιο σε ηρεμεί και τα ταυτόχρονα βιώνεις πολλά συναισθήματα κάνοντας μία βόλτα στις γύρω περιοχές.

Διήγημα του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1891. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Αλέξανδρος Μωραϊτίδης (1850-1929) ήταν εξάδελφος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από την πλευρά της μητέρας του.

Ποτέ δεν θα το λησμονήσω! Και μόνον η ανάμνησίς του με γοητεύει και τώρα ακόμη. Τι εύμορφον Πάσχα! Νομίζω ότι έκτοτε δεν είδα πλέον τοιούτο φαιδρόν, τοιούτο μελωδικόν κ’ ευώδες Πάσχα. Όλα εγελούσαν ως μικρά αθώα παιδία, όλα εμοσχοβολούσαν εις την μικράν εκείνην νήσον, όλα ήσαν λαμπροφορεμένα· τα περισσότερα παιδία είχαν φορέσει καινουργή τριζοκοπούντα υποδήματα, κ’ έκαμνον κρότον και κρότον επάνω εις της πλάκες της Εκκλησίας. Τι εύμορφον Πάσχα! Την ψαλμωδίαν του, μοι φαίνεται, δεν την ήκουσα πλέον. Ίσως συνετέλεσε και η έκτακτος δροσερά άνοιξις του έτους εκείνου του αλησμονήτου. Τα αηδόνια είχαν έλθει τόσον εγγύς εις την κωμόπολιν, ώστε μερικά αφόβως εισέδυσαν και εις το πυκνόν του ναΐσκου κηπάριον και συνώδευον και εκείνα με την μαγευτικήν μελωδίαν των το γλυκύλαλον «Χριστός Ανέστη».

Δείτε επίσης: ΟΛΘ ΑΕ: Επενδύσεις ύψους 200 εκατομμύριων ευρώ

Loading