Του Γιάννη Χαβιανίδη
Σε χιλιάδες (προεκλογικές) προσλήψεις προχωρά η κυβέρνηση το επόμενο χρονικό διάστημα εν όψει και των επικείμενων εθνικών, περιφερειακών εκλογών αλλά και των ευρωεκλογών.
Πρόκειται για χιλιάδες «τακτοποιήσεις» στους ΟΤΑ, την υγεία και την παιδεία, με το ΣΥΡΙΖΑ να «χτίζει» δικό του πελατειακό κράτος.
Έπειτα από σχεδόν μία δεκαετία σκληρών μνημονιακών πολιτικών, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του μοιάζουν να μην αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, επιχειρώντας να αλώσουν το Δημόσιο με συνταγές… ΠΑΣΟΚ και χωρίς καμία έννοια αξιοκρατίας.
Πριν λίγες ημέρες οι υπουργοί Διοικητικής Ανασυγκρότησης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη, ανακοίνωσαν την πρόσληψη 10.000 ατόμων την επόμενη τετραετία στο χώρο της υγείας. Από αυτούς οι 4.000 αφορούσαν γιατρούς και οι υπόλοιποι 6.000 σε νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό, εκ των οποίων οι 2.500 θα προσληφθούν εντός του 2019. Και αυτές δεν είναι οι μοναδικές προσλήψεις που έχουν εξαγγελθεί.
Πριν από μία εβδομάδα η κυβέρνηση προχώρησε -με νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή- σε αύξηση του αριθμού των ατόμων που μπορούν να προσλαμβάνονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή συμβάσεις έργου στους ΟΤΑ κατά την προεκλογική περίοδο. Συγκεκριμένα στο άρθρο 82 του νομοσχεδίου προβλέπεται ότι ο μέγιστος αριθμός των συμβασιούχων που μπορεί να έχουν οι ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού αυξάνεται από 900 σε 1.333 άτομα, ενώ παράλληλα γίνεται ειδική αναφορά και για τους επιτυχόντες της προκήρυξης 3κ/2018 του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη 8.166 μόνιμων υπαλλήλων στις ανταποδοτικές υπηρεσίες των δήμων. Αντίστοιχες προσλήψεις έχουν εξαγγελθεί σε διάφορους κρατικούς οργανισμούς όπως για παράδειγμα η ΕΥΠ, ΔΕΚΟ, ΑΕΙ, ΤΕΙ, τα καταστήματα κράτησης, κτλ.
Τετραετία χιλιάδων προσλήψεων
Η αλήθεια είναι ότι οι προσλήψεις στο Δημόσιο επί ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια πρακτική που τη συναντούμε μονάχα το 2019. Τα στοιχεία της τετραετίας 2015 – 2019 δείχνουν ότι το κόστος μισθοδοσίας στο δημόσιο τομέα έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Ένα κόστος που δεν έχει να κάνει με αυξημένους μισθούς -καθώς παρέμειναν «παγωμένοι»- αλλά σε αύξηση των υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα, όπως είχε αποκαλύψει η Politik, το 2017 η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου αυξήθηκε κατά 616 εκατομμύρια ευρώ συγκριτικά με το 2014. Παράλληλα, στο πρώτο 9μηνο του 2018 είχε σημειωθεί αύξηση 528 εκατομμυρίων ευρώ σε σχέση με το διάστημα Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2017. Σε ό,τι αφορά το 2019 οι εκτιμήσεις για τη μισθολογική δαπάνη ανέρχονται σε 17,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για μία αύξηση που αγγίζει σχεδόν τα 2 δισ. ευρώ συγκριτικά με το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία. Την αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων του Δημοσίου μαρτυρά και η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των συμβασιούχων που απασχολούνται τα τελευταία χρόνια στο Δημόσιο.
Πιο αναλυτικά, οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου ανήλθαν σε 65.547 το Δεκέμβριο του 2015, σε 71.042 το Δεκέμβριο του 2016 και 78.297 το Δεκέμβριο του 2017. Μία αύξηση, δηλαδή, σχεδόν 13.000 υπαλλήλων. Κατακόρυφη είναι η αύξηση όμως και του προσωπικού το οποίο απασχολείται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που ελέγχονται από το Δημόσιο την τελευταία τριετία. Συγκεκριμένα από 10.722 το Δεκέμβριο του 2015, έφτασαν να ανέρχονται σε 21.514 τον Αύγουστο του 2018.
Στην αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων του Δημοσίου συνετέλεσε όμως και η αύξηση των γραμματειών επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι «από 60 μόλις γραμματείες που υπήρχαν επί κυβέρνησης ΝΔ, πλέον έχουν ανέλθει σε 91 γραμματείες», σύμφωνα με το βουλευτή Κιλκίς της ΝΔ Γιώργο Γεωργαντά.
Το κόλπο γκρόσο του Μαξίμου
Δεν είναι όμως μόνο το όργιο προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, αλλά και το γεγονός ότι οι περισσότερες από αυτές γίνονται χωρίς ίχνος αξιοκρατίας, μόνο και μόνο για το… βόλεμα ημετέρων. Ο βουλευτής της ΝΔ και αρμόδιος τομεάρχης Διοικητικής Ανασυγκρότησης της ΝΔ, Γιώργος Γεωργαντάς έχει αναδείξει και στηλιτεύσει ουκ ολίγες φορές το θέμα της κομματικοποίησης του Δημοσίου από την κυβέρνηση. Το κόλπο γκρόσο της κυβέρνησης προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των προσλήψεων στο Δημόσιο έχει να κάνει με την παράβαση της λεγόμενης «ΠΥΣ 33/2006», η οποία νομοθετήθηκε επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Με αυτή θεσπίστηκε η αναστολή διορισμών και προσλήψεων πάσης φύσης προσωπικού του Δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στο κράτος λόγω της ανάγκης περιστολής των δαπανών στο Δημόσιο. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 2 της ΠΥΣ, «ο διορισμός και η πρόσληψη προσωπικού καθώς και η σύναψη συμβάσεων έργου στους παραπάνω φορείς επιτρέπεται μόνο ύστερα από έγκριση της αρμόδιας επιτροπής η οποία αποτελείται από τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και τον υπουργό Οικονομικών». Ωστόσο όπως έχει καταγγείλει ο κ. Γεωργαντάς, «η κυβέρνηση με συνεχείς νομοθετικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις της πρόσθεσε σειρά εξαιρέσεων, με τις οποίες επιτρέπονται διορισμοί και προσλήψεις προσωπικού χωρίς έγκριση από την αρμόδια υπουργική επιτροπή». Επιπλέον πολλές από αυτές τις προσλήψεις δεν περνούν καν από το ΑΣΕΠ με αποτέλεσμα να καταστρατηγείται κάθε έννοια αξιοκρατίας.
«Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα…»
«Η κυβέρνηση προχωρά σε επιχείρηση κομματικοποίησης του Δημοσίου, δίχως να τηρεί ούτε καν τα προσχήματα. Η επιχείρηση κομματικοποίησης γίνεται με αύξηση των θέσεων στο Δημόσιο μέσα από παρατάσεις συμβάσεων αλλά και αδιαφανείς διαδικασίες στην επιλογή του προσωπικού που έχουν ως αποτέλεσμα τη διόγκωση των δαπανών του Δημοσίου. Κάτι για το οποίο έχουν ευθύνη και οι θεσμοί, οι οποίοι κάνουν τα στραβά μάτια επειδή η κυβέρνηση τους «εξυπηρέτησε» σε μία σειρά από ζητήματα», επισημαίνει στην Politik ο κ. Γεωργαντάς.
Αναξιοκρατία και στα επιτελικά στελέχη
Εκτός, όμως, από τις προσλήψεις «ημετέρων», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει και κάτι ακόμη που επηρεάζει άμεσα τη λειτουργικότητα του Δημοσίου. Προκειμένου να ελέγξει το δημόσιο τομέα και πιθανώς να ναρκοθετήσει το τοπίο στην επόμενη κυβέρνηση, προχώρησε σε «φωτογραφικές» προσλήψεις επιτελικών στελεχών του Δημοσίου. Το γεγονός αυτό είχε καταγγείλει πριν από ένα χρόνο ο κ. Γεωργαντάς κάνοντας λόγο για «φωτογραφικές προδιαγραφές», όπως για παράδειγμα η προϋπηρεσία που απαιτούνταν, η ξένη γλώσσα κτλ. Προδιαγραφές οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να περιορίζονται ικανά στελέχη του Δημοσίου. Μία χαρακτηριστική περίπτωση αναξιοκρατίας ήταν και αυτή στην οποία είχε αναφερθεί η Politik πριν από ένα χρόνο με την επιλογή των 11 Γενικών Διευθυντών στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Μία υπόθεση η οποία είχε φτάσει και στη Βουλή έπειτα από ερώτηση του βουλευτή του Ποταμιού, Γιώργου Μαυρωτά. Στην ερώτηση γινόταν λόγος για «περίεργες μεθοδεύσεις ως προς τις απαιτήσεις πρόσθετων προσόντων στην προκήρυξη πλήρωσης 11 θέσεων Γενικών Διευθυντών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών». Με την κυβέρνηση να νίπτει προκλητικά τας χείρας οδηγώντας τη δημόσια διοίκηση δεκαετίες πίσω.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019
