Τα δύο αγκάθια για να φορέσει ο Τσίπρας γραβάτα!

Του Γιάννη Συμεωνίδη

propoli

Το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους θεωρείται κομβικό για την κυβέρνηση, κι όχι μόνο γιατί θετική κατάληξή του θα “αναγκάσει” τον Αλέξη Τσίπρα να φορέσει γραβάτα, όπως το έχει υποσχεθεί!

Αξιολογείται ως βασική προϋπόθεση, μαζί με τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 3,5%, προκειμένου η ανάπτυξη να είναι βιώσιμη και κοινωνικώς δίκαιη.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρώτος στόχος είναι η επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ελληνικών ομολόγων, όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017.

Η συγκεκριμένη επιμήκυνση ενδεχομένως να φτάσει και τα 15 χρόνια.

Με βάση, πάντως, τις μέχρι σήμερα πληροφορίες από τις τεχνικές διαπραγματεύσεις, η επιμήκυνση θα κυμαίνεται από δέκα μέχρι 12 χρόνια, ίσως λίγο περισσότερο, ίσως λίγο λιγότερο, τουλάχιστον σε πρώτη φάση.

Το δεύτερο βασικό ζήτημα σχετίζεται με τη λειτουργία του αποκαλούμενου “γαλλικού μηχανισμού”.

Ο γαλλικός μηχανισμός, επί του οποίου μάλιστα έχουν προκύψει διαφωνίες ανάμεσα στο ΔΝΤ και στους Ευρωπαίους, αφορά το δεύτερο σκέλος της ρύθμισης του ελληνικού χρέους.

Πρόκειται για ένα μηχανισμό ο οποίος θα συμβιβάζει τις διαφωνίες σε σχέση με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ.

Ειδικότερα, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί προβλέπουν λίγο υψηλότερη ανάπτυξη σε σχέση με την ανάπτυξη την οποία προβλέπει το ΔΝΤ.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, άλλωστε, το Ταμείο ζητά μεγαλύτερη επιμήκυνση από αυτήν η οποία αναμένεται τελικώς να συμφωνηθεί στο πλαίσιο του πρώτου σκέλους της συμφωνίας.

Ο γαλλικός μηχανισμός, επομένως, φιλοδοξεί να γεφυρώσει αυτό το χάσμα μεταξύ των προβλέψεων των δύο πλευρών.

Αυτό το οποίο συζητείται τώρα είναι ο βαθμός αυτοματισμού της λειτουργίας του επίμαχου μηχανισμού.

Αν, δηλαδή, ο γαλλικός μηχανισμός θα λειτουργεί απολύτως αυτομάτως, με βάση απλώς και μόνο τα νούμερα της ελληνικής οικονομίας, ή θα εμπεριέχει και κάποιες πολιτικές προϋποθέσεις.

Δίχως πιστοληπτική γραμμή

Όπως κι αν έχει, από το Μαξίμου διαβεβαιώνουν ότι δεν τίθεται εν αμφιβόλω σε καμία περίπτωση η ρύθμιση του ελληνικού χρέους μέσω της αλλαγής του προφίλ του προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο με βάση τις ανάγκες και τις προβλέψεις των αγορών χρήματος.

Συνεπακόλουθα δεν τίθεται κι εν αμφιβόλω η έξοδος από το τρίτο πρόγραμμα και η δυνατότητα της χώρας να ανακτήσει την αυτοδύναμη πρόσβασή της στις αγορές χρήματος μετά από τον Αύγουστο και δίχως πιστοληπτική γραμμή στήριξης.

Loading