Παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας πραγματοποιήθηκε η πορεία μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος
Ρεπορτάζ: Βασίλης Δημόκας
Η ΠτΔ, κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, παρευρέθηκε σήμερα στην εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη. Μετά το πέρας της εκδήλωσης κατέθεσε ένα κόκκινο λουλούδι και ένα κεράκι στο ιστορικό βαγόνι προς τιμήν των συνολικά 2.800 ανθρώπων εβραϊκής καταγωγής που επιβιβάστηκαν σε τρένα προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης Άουσβιτς και Μπίρκεναου από την Θεσσαλονίκη, το 1943.
Νωρίτερα πραγματοποίησε χαιρετισμό κάνοντας αναφορά στην φρικτή ημέρα της αναχώρησης του πρώτου τρένου από την Θεσσαλονίκη προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτοπισμού των Εβραίων.
Η ομιλία της ΠτΔ
«Τον Μάρτιο του 1943 στους δρόμους της Θεσσαλονίκης επικρατούσε ασυνήθιστη κίνηση, όπως αφηγείται ο συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου, που από το εφηβικό του δωμάτιο παρακολουθούσε τις ατελείωτες φάλαγγες Ελλήνων Εβραίων να οδηγούνται με τα πόδια στον σιδηροδρομικό σταθμό. Στις 15 του μήνα, 2.800 συμπολίτες μας στοιβάζονται σε μια εμπορική αμαξοστοιχία με προορισμό, όπως τους είπαν, την Κρακοβία. Στην πραγματικότητα πηγαίνουν λίγο δυτικότερα, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς – Μπιρκενάου. Ήταν η πρώτη από πολλές αποστολές που σχεδίασαν οι Ναζί και εκτέλεσαν οι λοχαγοί των Ες Ντίτερ Βισλιτσένι και Άλοϊς Μπρούνερ, εκπρόσωποι στη χώρα μας του αποτρόπαιου μηχανισμού μαζικής και απάνθρωπης εξόντωσης στα κολαστήρια της φρίκης».
“Στο μυαλό μου είναι άσβηστη η εικόνα εκείνης της μέρας”, γράφει στη μαρτυρία της η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Έρικα Κούνιο- Αμαρίλιο, ανάμεσα στις πρώτες γυναίκες που επιβιβάστηκαν στον συρμό.
“Θυμάμαι προχωρούσαμε σαν ένα σώμα. Αναμαλλιασμένες γυναίκες, άλλες με μωρά στην αγκαλιά, άλλες να σέρνουν από το κάθε χέρι ένα παιδί που έκλαιγε, άντρες με βαλίτσες και μπόγους να προσπαθούν να διαπεράσουν το πλήθος. Φωνές, ουρλιαχτά, κλάματα, μπροστά στις ορθάνοιχτες πόρτες των βαγονιών, βαγόνια που είναι για ζώα όχι για ανθρώπους”.
Έτσι ξεκίνησε, πριν από 79 χρόνια, το ξεκλήρισμα της ιστορικής και ανθηρής εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Είχε βέβαια προηγηθεί και εδώ η εφαρμογή των αντισημιτικών νόμων της Νυρεμβέργης, η διαταγή να καρφιτσωθεί το κίτρινο άστρο στα ρούχα, οι επιτάξεις των σπιτιών και των μαγαζιών, τα χαρτόνια στις βιτρίνες με τυπωμένη την επαίσχυντη φράση “οι Εβραίοι είναι ανεπιθύμητοι”, η ισοπέδωση του εβραϊκού νεκροταφείου, – ενός από τα αρχαιότερα και σημαντικότερα στον ευρωπαϊκό χώρο-, η συγκέντρωση και ο βασανιστικός εξευτελισμός των ανδρών της κοινότητας στην πλατεία Ελευθερίας στις 11 Ιουλίου 1942, η αποστολή πολλών από αυτούς σε καταναγκαστικά έργα στη νότια Ελλάδα.
Ο εκτοπισμός και ο αφανισμός της εβραϊκής κοινότητας υπήρξε μια μεγάλη κοινωνική και πολιτισμική απώλεια για την πόλη μας. Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι, τα τελευταία χρόνια, η Θεσσαλονίκη έχει αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν για πράξεις και παραλείψεις του παρελθόντος, έχει αναγνωρίσει το ιστορικό τραύμα που προκάλεσε η αδιαφορία, ο εφησυχασμός, ο αντισημιτισμός του μεσοπολέμου και έχει καταδικάσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη ναζιστική και φασιστική ιδεολογία που τρέφει τη βία και τον ρατσισμό.
Δείτε επίσης: Το μοιραίο βαγόνι: Διαχρονικό σύμβολο στην εκδήλωση για την ιστορική μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης
- Μήνυση κατά Αμερικανού αθλητή της Basket League για ενδοοικογενειακή βία
- Γιώργος Γιαννόπουλος: «Έγραψα στο κούτελο ως ηθοποιός παντός καιρού με πολύ αγώνα»
- Μέριλαντ: Συνελήφθη 18χρονος που σχεδίαζε να προκαλέσει μακελειό
- Κακοκαιρία | Με κεριά και φακούς οι κάτοικοι του Βόλου λόγω διακοπής ρεύματος
- Times του Λονδίνου | Η ελληνική οικονομία συγκαταλέγεται στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες της ΕΕ
