Αποστάσεις Μαξίμου από Κοτζιά για Ρωσία

Του Γιάννη Συμεωνίδη

propoli

Ανησυχούν στο Μαξίμου- όσοι, τέλος πάντων, βρίσκονται ακόμα εκεί και δεν έχουν φύγει για διακοπές- για την εξέλιξη τόσο των ελληνοτουρκικών όσο και των ελληνορωσικών σχέσεων.

Η οικονομική κρίση στην Τουρκία και η γενικότερη αστάθεια στην περιοχή αναγκάζουν την κυβέρνηση να είναι πιο προσεκτική στα μεταμνημονιακά της βήματα και να αποφεύγει άμεσες προκλήσεις απέναντι στους δανειστές, θεσμικούς και μη, όπως η κατάργηση της μείωσης των συντάξεων από την 1η Ιανουαρίου.

Κυβερνητικές πηγές, εξάλλου, εκτιμούν πως η Τουρκία θα περάσει χειρότερες ημέρες το επόμενο χρονικό διάστημα, το οποίο εγκυμονεί τον κίνδυνο να εξάγει την κρίση του ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Γι’ αυτό και καλούν τον πολιτικό κόσμο της χώρας σε εθνική συνεννόηση, δίχως να παραβλέπουν την οικονομική διάσταση του ζητήματος, που δυσχεραίνει την προσπάθεια για επιτυχημένη επιστροφή στις αγορές.

Από την άλλη, ωστόσο, σημειώνουν με νόημα πως το χρηματοδοτικό μαξιλάρι που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση χάρη στο σχεδιασμό της την βοηθά να μην προχωρήσει σε βεβιασμένες ενέργειες.

“Να μην παρασυρθούμε”

Την ίδια ώρα, από το Μαξίμου επιχειρούν να χαμηλώσουν τον τόνο της αντιπαράθεσης με τη Μόσχα τον οποίο έχει ανεβάσει κι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς.

Σε αυτό το πλαίσιο υπογραμμίζουν πως η Αθήνα δεν έχει κανένα λόγο να παρασυρθεί σε μια κλιμάκωση της έντασης των ελληνορωσικών σχέσεων, αλλά να συνεχίσει να ασκεί την πολύπλευρη εξωτερική πολιτική που ακολουθεί από το 2015 με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Γίνεται, μάλιστα, η εκτίμηση πως η νευρικότητα που δείχνει αυτή τη στιγμή η ρωσική διπλωματία θα εκτονωθεί επειδή δεν πρέπει να ξεχνούν στο Κρεμλίνο και τη Μόσχα πως η χώρα μας είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες που επιδιώκει την ανάπτυξη των ευρωρωσικών σχέσεων, το οποίο επιθυμεί πολύ και η Ρωσία.

Από την άλλη, πάντως, καλούν (και) τη Μόσχα να κατανοήσει ότι η Ελλάδα είναι ένα κυρίαρχο κράτος και, επομένως, ενέργειες μη νόμιμες, που υπερβαίνουν τα όρια της δεοντολογίας και των κανόνων του διεθνούς δικαίου στο εσωτερικό της χώρας θα αντιμετωπίζονται όπως τους πρέπει.

 

 

 

Loading